SIEĆ REGIONALNYCH OŚRODKÓW DEBATY MIĘDZYNARODOWEJ
Londyn po zakończeniu II wojny światowej dość szybko stał się prężnym ośrodkiem polskiej sztuki i nauki. Stało się tak m.in. na skutek objęcia władzy w Polsce przez komunistów. Liczna grupa artystów i naukowców - często byłych żołnierzy Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie - nie godząc się z tym faktem i obawiając się represji, nie powróciła do Ojczyzny. W efekcie stolica Zjednoczonego Królestwa stała się jednym z czołowych ośrodków polskiego życia artystycznego i naukowego poza granicami PRL-u.
Można było wówczas zaobserwować, że powojenna polska twórczość plastyczna rozwijała się w dwóch różnych nurtach, w kraju – gdzie dość szybko, w myśl doktryny socrealizmu, nowa władza wprowadziła odgórne reguły zarządzania sztuką – oraz poza jego granicami.
Również nauka polska była rozwijana poza granicami Ojczyzny, zdominowanej w tamtym czasie przez polskich komunistów.
Na temat polskiego życia artystycznego i naukowego w Londynie po II wojnie światowej rozmawiają prof. dr hab. Jan Wiktor Sienkiewicz - historyk sztuki, krytyk sztuki i kurator, twórca i kierownik Katedry Historii Sztuki XX w. w Europie Środkowej i na Emigracji na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu (Polska). Profesor Polskiego Uniwersytetu na Obczyźnie w Londynie (Wielka Brytania) oraz członkiem Rady Narodowego Instytutu Polskiego Dziedzictwa Kulturowego za Granicą POLONIKA - oraz dr Jan Wiśniewski - koordynator RODM Toruń.
Jest to część II rozmowy na w/w temat., w której obok życia artystycznego poruszono kwestię polskiej nauki na obczyźnie. Poruszono chociażby kwestię Instytutu Polskiego i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie.